Gisteren kon Eric nog een dagje samen met zijn gezin nog een dagje  genieten in Blankenberge.
Op weg naar hun uitgekozen restaurant passeerden we “Petit Rouge”, het hotel waar het gezin jaren op vakantie ging. Herinneringen werden uitgewisseld.
In het restaurant werd er gelachen, genoten & gespeeld met zijn grootste oogappel, zijn kleinzoon.
Het samenzijn en de liefde die zo voelbaar was beroerde ons allen.
Dan was het volgens Eric tijd voor zoet en pret. Cadeautjes & chocolade daar kon niemand tegen in verzet.
Er werd genoten en gesmuld, buikjes en hartjes werden gevuld!
Nadien nog een gezellig samenzijn op de pier. De kleinzoon zijn eerste stapjes in het zand, en zo zorgde dit alles ervoor dat Eric een wensdag had met een gouden rand 🧡.

Vanuit het UZ Leuven reden we de mist achter ons latend richting Bredene. Marc was goed ingeduffeld en klaar om er een mooie dag van te maken. Marc’s familie stond klaar om hem liefdevol te ontvangen.
De strandrolstoel, zijn sigaartje, het zand met liefdevolle teksten en tal van schelpen om te koesteren maakten het genieten compleet.
De warmte en geborgenheid die voelbaar was zorgde dat allen de gure wind konden trotseren. De kleinkinderen genoten & opie genoot.
Na een heerlijke maaltijd en een goed glaasje witte wijn volgde nog een  wandeling door de duinen en keerden we nadien met een tevreden Marc weer terug richting Leuven.
En of Marc genoten had ♥️

Een wens hoeft niet altijd groots te zijn.  Dat liet Sonja ons gisteren ervaren. Ze wenste ‘even naar huis’. Naar Hannuit waar haar echtgenoot en hond haar liefdevol opwachtte.
Thuis lekker geïnstalleerd in haar eigen zetel. De sfeerhaard aan het branden en ten volle genieten van elkaars aanwezigheid, de huiselijke sfeer en rust.
Meer moet het niet zijn om samen een dagje gelukkig te zijn, genieten van wat er is….de kleine dingen van het leven ❤️

Warm ingeduffeld verwelkomde Bruno ons met glunderende ogen.
Tijdens de rit naar de manege te diepenbeek werd zijn voorliefde voor paarden alleen maar duidelijker.
Het werd dan ook zowel voor Bruno als voor paard ‘Daphne’ puur genieten.
Herinneringen werden bovengehaald en er werd vandaag nog een onvergetelijk moment samen met de dochter aan toegevoegd.
Moe, maar zeer gelukkig keerde Bruno naar Hogevijf te Hasselt terug.
Zijn liefde voor paarden heeft hij doorgegeven aan zijn kinderen.
Hun liefde voor deze prachtige dieren zal zeker niet verminderen.

Een mooie dag om te koesteren ❤️

Luc wenste dat hij nog eens naar huis kon gaan. Naar de plek waar hij opgegroeide, waar zijn hondjes spelen en de schapen dartelen. Zo gewenst, zo gedaan. Bij aankomst werd iedereen warm onthaald en was er koffie en gebak in overvloed. Daarna aten we frietjes. Luc liet het hem smaken. Er werd genoten. En gepraat. Heel veel gepraat. Vooral over de schapen. De kinderen stelden hem gerust en beloofden goed voor de dieren te zorgen. Na het afscheid van de honden, gingen we nog even tot bij de schapen. Zijn lieve schapen. Hoe moeilijk het afscheid ook was, de schoonheid en dankbaarheid konden niet groter zijn. ❤️